Tijdens de ToekomstRaad van 17 november 2021 over Inclusieve Technologie bleek opnieuw dat er iets bijzonders gebeurt wanneer een kleine groep mensen zich inleeft in een persoon die de mooist mogelijke toekomst leeft over drie of zeven generaties vanaf nu. Wanneer de groep een naam bedenkt voor die persoon, probeert voor te stellen wat de persoon ruikt, ziet, ervaart, leert en doet. In een volgende ronde staat de vraag centraal naar wat er nodig moet zijn geweest aan veranderingen in de generaties voor dat moment in de toekomst, om bij de mooist mogelijke toekomst uit te komen.
De ToekomstRaad van 17 november was gericht op de kwestie inclusieve technologie via de arbeidsmarkt, waarbij we de volgende vragen hebben gesteld: hoe kunnen we toekomstige technologie zo introduceren, sturen en inzetten dat het via een inclusieve arbeidsmarkt bijdraagt aan een meer inclusieve samenleving? Een inclusieve arbeidsmarkt waarbij rekening wordt gehouden met de belangen van de samenleving als geheel.
Zo zijn er op 17 november drie inleefbeelden ontstaan, oftewel ‘Toekomstbeelden’. Hier leest u het Toekomstbeeld over Simon.
Simon, een klein guitig ventje kijkt verwachtingsvol naar zijn voorvaderen. Om hem heen een waterige omgeving, een gladde waterspiegel, zonnig. Er ontstaat beweging, ander weer op komst. Dat geeft zorgen. Strijd tussen noord en zuid, geen goede verdeling van kansen. Simon vraagt, waarom spreken we niet eenzelfde taal?
De arbeidsmarkt is meer gericht op welzijn van mensen in plaats van andere belangen. Het is een kind zonder gender, hoeft niet getroost te worden want de angst die in 2021 heerste is weg. Simon leeft meer in harmonie met de natuur, een zorgeloos kind met minder angst voor de gevolgen van klimaatverandering.
Een beeld van een kind met weggenomen zorgen maar wel met nieuw zorgen. Het een en ander is nog niet erg inclusief. Wel een omgeving waar technologie in zijn geheel ten dienste staat van de mensen en zijn behoeften, ook voor wat betreft werk, en niet ten dienste van de markt en winstmaximalisatie.
Simon leeft in balans in een hightech wereld die hem het leven makkelijker maakt. Simon heeft geen angst voor technologie, heeft een natuurlijk vermogen om de Aarde en de mensen evenwichtig aandacht te geven. Wat hij doet heeft effect op de natuurlijke en op de culturele omgeving. Technologie dient zijn belang. Deze kan intuïtief ingezet worden zonder veel inspanning. Simon voelt zich veilig, hij kan zich zonder gevaar met technologie bezighouden. Ook is technologie meer verweven met onderwijs en de media. Eerlijke informatie wordt aangeleerd. Omdat de belangen niet meer contraproductief zijn is er geen behoefte meer aan ‘fake news’. Zowel positieve als negatieve informatie wordt aangereikt. Er wordt niet meer voor een specifiek beroep geleerd.
In het onderwijs leer je samenlevingskunst. Samenwerking is meer lokaal en is gelijkwaardig. Er wordt gekeken naar wat de groep nodig heeft en wat de individu nodig heeft. Burgerschap is een belangrijk thema, daarin is onderwijs belangrijk. Marktdenken bestaat niet meer. Voor wat betreft de arbeidsmarkt worden keuzes gemaakt voor het inzetten van technologie ten behoeve van de samenleving. Technologie stelt mensen in staat voor zichzelf te kunnen zorgen. De economie is geen hoofddoel maar een evenwichtige sociale omgeving. Technologie is er alleen om de mensen te helpen zichzelf te kunnen zijn.
Onderwijs is ook veranderd. In 2021 leerde iedereen min of meer hetzelfde maar op dit moment in de toekomst wordt meer ingespeeld op de individuele behoefte en talenten. Onderwijs is niet meer ingedeeld in vakjes maar is thema gerelateerd. Iedereen wordt uitgenodigd (opa, buurman, enzovoorts) om kennis door te geven.
Er wordt meer vanuit samenleven en mens geredeneerd, dan pas wordt de vraag gesteld; is technologie hier nodig en zo ja, welke. Er wordt ruimte gemaakt, verandering wordt gefaciliteerd en lokaal ingezet. Het solidariteitsbeginsel wordt gehanteerd.
Naast de lokale inzet is er ook behoefte om een en ander internationaal te doen. Transitie wordt ook internationaal georganiseerd. In het onderwijs wordt er gewerkt aan het tegengaan van vooroordelen, organisatiekunde wordt geleerd alsmede termen als internationale samenwerking en eigenaarschap.
